Студијата нагласува метаболички штит предизвикан од вежбање кој ја блокира прогресијата на ракот и развој на метастази. Ова истражување е објавено во списанието „Cancer Research“
Истражувачкиот проект беше спроведен од тим од Медицинскиот факултет Саклер , Универзитетот во Тел Авив, предводен од професорот Кармит Леви од Катедрата за хумана генетика и биохемија и д-р. Ифтах Гепнер од Факултетот за јавно здравје и спорт Силван Адамс.
Натпревар за енергија
Тоа покажува како аеробното вежбање со висок интензитет, кое ја црпи својата енергија од шеќер, може значително да го намали ризикот од развој на метастази.
– Нашата студија е прва што го истражува ефектот на вежбањето врз внатрешните органи каде обично се развиваат метастази, како што се белите дробови, црниот дроб и лимфните јазли. Со испитување на клетките на овие органи, откривме зголемување на бројот на рецептори за гликоза за време на аеробната активност со висок интензитет – зголемување на навлегувањето на гликоза и претворање на органите во ефикасни машини кои трошат енергија, многу слични на мускулите, рече професорот Кармит Леви и додаде :
– Претпоставуваме дека тоа се случува затоа што органите треба да се натпреваруваат за извори на шеќер со мускулите, за кои е познато дека согоруваат големи количини на гликоза за време на тренингот. Следствено, ако се развие рак, жестоката конкуренција за гликоза ја намалува достапноста на енергија што е клучна за метастазите. Покрај тоа, кога едно лице редовно вежба, оваа состојба станува трајна: ткивата на внатрешните органи се менуваат и стануваат слични на мускулното ткиво.
Висок интензитет
Леви истакнува дека вежбањето го менува целото тело, така што ракот не може да се шири, а примарниот тумор исто така се намалува во големина.
– Нашите резултати покажуваат дека, за разлика од вежбањето со согорување маснотии, кое е релативно умерено, аеробната активност со висок интензитет помага во спречување на рак. Ако оптималниот опсег на интензитет за согорување на маснотиите е 65-70 проценти од вашата максимална срцева фрекфенција, за согорување на шеќер е потребно тренирање на 80-85 проценти – дури и ако само за кратки интервали. На пример: едноминутен спринтерски интервал проследен со прошетка, па уште еден спринтерски интервал. Нашите резултати сугерираат дека здравите индивидуи треба да вклучат и компоненти со висок интензитет во нивните фитнес програми, рече д-р Ифтах Гепнер.
Максимизирање на превенцијата
Додека таквите интервали некогаш беа типични само за режимите на тренирање на професионалните спортисти, денес тие се појавуваат во распоредот на спортистите аматери и на редовните фитнес часови. Тие се присутни и во рутините за вежбање насочени кон рехабилитација на срцето и белите дробови.
– Мора да се нагласи дека физичките вежби со своите уникатни метаболички и физиолошки ефекти покажуваат повисоко ниво на превенција од рак од било која дрога или медицинска интервенција досега, рече Гепнер.
Додека претходните студии покажаа дека вежбањето го намалува ризикот од рак до 35 проценти, Леви и Гепнер можеа да учат на подлабоко ниво и да покажат дека аеробните вежби со висок интензитет можат да ја максимизираат превенцијата од рак.
Заклучок
Според студијата, вежбањето го менува целото тело, така што ракот не може да се шири, а примарниот тумор исто така се намалува во големина. Нејзините резултати сугерираат дека здравите индивидуи треба да вклучат и компоненти со висок интензитет во нивните програми за обука. Експертите веруваат дека идните студии ќе овозможат персонализирана медицина да спречи одредени видови на рак, при што лекарите ќе ја разгледаат семејната историја за да препорачаат правилен тип на физичка активност.
